We zijn inmiddels een (kleine) week verder na de lancering van de Nintendo Switch. Mocht je wat nieuwsberichten missen, dat kan kloppen gezien Hyrule een beetje groot is. Maar het wordt wel weer tijd de draad op te pakken. Als eerste dus een impressie van mijn eerste week met de nieuwste Nintendo telg.
Was het vorige week donderdag nog een dag waarbij menig gamer hoopte op een vroege verkoop, bleek dit redelijk mee te vallen. Voor de verandering hielden de meeste winkeliers zich aan de streetdate en ging de Nintendo Switch dus pas écht op vrijdag 3 maart in de verkoop.
Na een nachtje slapen alsof ik weer een kind was en de volgende dag mijn verjaardag/sinterklaas/kerstmis was, stond ik al vroeg op. Een vriend van me ging ook mee (leuk feitje: had wel gespaard voor de Switch, maar kon hem nergens meer krijgen. Wist niet dat ik al sinds vorig jaar April een pre-order voor hem geregeld had) en rond 9 uur zaten we in de trein richting de lokale Game Mania.
Aangekomen daar stond er al een redelijke rij die nadien alleen nog maar groter werd. Om 9:30 stormden de meeste gamers al naar binnen waardoor manager Yvette amper de deuren geopend kreeg. Maar het wachten was het waard. Nadat er 2 Switches werden neergezet met 2 Zelda's (gevolgd door een verbaasde blik van die vriend die blij als een kind zijn eigen Switch meenam) werd er snel afgerekend en gingen we op weg.
Gezien het een verrassing was dat hij toch nog een Switch wist te bemachtigen met Zelda hebben we de console eerst bij hem uitgepakt. Alsof je een 10-jarige aan het werk zag die het beste kado ooit kreeg. Geweldig om te zien. Voor mij was het hierdoor weer een beetje magisch gezien door alle Youtube uitpakvideo's etc, de nieuwigheid er al een klein beetje af was.
Na een uur werd het tijd om hem alleen te laten met Zelda en op huis aan te gaan, want Intertoys zou nog een officiële Carry Case, Charging Grip en 1 2 Switch komen leveren, terwijl Bol.com mij zou gaan voorzien van Super Bomberman R.
Bij aankomst thuis was Intertoys al geweest, maar Bomberman was nog 'mia' (missing in action). Dus het pakket was compleet voor zover.
Eerst ben ik natuurlijk de game room goed gaan schoonmaken - ik besef, dat had ik eerder kunnen doen, maar was nu niet zo vooruitziend - alvorens ik mijn eigen (Neon!) Switch ging uitpakken.
Dat ging zo lekker. Er is niets beter dan nieuwe hardware uit de verpakking halen, de geur, de sfeer, de nieuwigheid. Heerlijk gevoel. Ook het configureren van de Switch ging lekker, tot ik deze moest verbinden met het internet. Dat lukte niet omdat de Switch mijn netwerk gewoon niet zag. Na wat spelen met de instellingen op de router, bleek dat deze nog op een oude beveiliging stond (WPA). Na deze instellingen omgezet te hebben naar WPA-PSK + WPA2-PSK zag de Switch het netwerk meteen en konden we verder. Mocht je dus tegen dit probleem aan lopen, dan weet je waar je het zoeken moet!
Nadat de Switch naar mijn wens was aangepast, bleek de dag 1 update inmiddels ook al lang en breed binnen te zijn. Updaten van de console ging dan ook lekker rap. Toen werd het tijd voor Zelda! Tot ik besloot dat ik eigenlijk liever mijn Mii als avatar wilde instellen. Voor ik het wist was ik al een uur bezig in Mii Maker om mijn Mii te her-ontwerpen en maar meteen mijn vaste vriendengroep ook aan te maken. Ja, je leest het goed, Zelda zit in de Switch en ik hou mij bezig met Mii Maker. Maar goed, ik heb dan liever eerst 'alles' geregeld voordat ik goed en wel voor een groot avontuur ga zitten. Ik ga dan ook nooit onvoorbereid op reis.
Zelda bleek eerst nog een update te moeten ontvangen. Dus terwijl deze bezig was, begaf ik mij in de eShop en besloot mijn eShop kaartjes even toe te voegen. Daarna meteen eventjes SnipperClips, Fast RMX en VOEZ aangeschaft. De Zelda DLC komt later wel en I am Setsuna is ook weer een groot avontuur waarvan ik er toch maar één tegelijkertijd speel. Dus die komt op de 'wellicht later' stapel.
Uiteindelijk werd het dus tijd voor Zelda. Geen moment te vroeg gezien Whatsapp al gebombardeerd werd met allerlei leuke foto momentjes van mijn vriend die al volop bezig was the Great Plateau te verkennen.
Zelda is magisch. Zelfs overweldigend te noemen. De grootte van de game en de totale vrijheid - in ieder geval wanneer je van het Plateau af komt - verrast je. Ik ga niet in op details, iedereen moet deze game zo puur mogelijk ervaren, maar het is nu al mijn lievelingsgame. Na een week heb ik hier 50 uur in zitten en heb nog niet de helft van de kaart gezien, laat staan enige echte vooruitgang gemaakt. Het is mijn wereld en ik doe wat ik wil. Enige vervelende moment is dat ik vrij enthousiast claimde dat ik na 3 uur spelen nog niet een keer het Game Over scherm gezien had terwijl mijn vriend deze al herhaaldelijk was tegengekomen, om vervolgens een grote rots in mijn gezicht te krijgen. Tja, dat krijg je met een grote mond...
In de avond werd het tijd om met vrienden eens aan Super Bomberman R te beginnen en de HD Rumble van 1 2 Switch te testen. Bomberman is een perfecte game voor meerdere spelers en heerlijk chaotisch. 1 2 Switch is leuker dan verwacht (zeker gezien de redelijk negatieve hetze tegen de kwaliteit/prijs/geen pack-in van de game), maar ben het er wel mee eens dat het niet de game is waar vaak naar teruggegrepen wordt.
SnipperClips is daarentegen super schattig en de nieuwe vernietiger der vriendschappen geworden. We deden puzzels in teams van 2. Dus eerst deed Team 1 een puzzel, dan Team 2. Mijn team kon redelijk communiceren zonder teveel boze woorden, dus dat was weinig bijzonders. Het andere team echter, alsof een dove en een blinde elkaar proberen te helpen, inclusief al het te verwachten taalgebruik. Tra-nen in mijn ogen van het lachen. Dus als je een Switch hebt, twee vrienden met een kort lontje en SnipperClips, dan is de aanschafprijs van de game het dubbel en dwars waard om daar naar te kijken. Wellicht een leuk idee voor een Youtube serie.
In de afgelopen week heb ik de Switch ook onderweg gespeeld in de trein, in de pauzes op het werk en bij vrienden en familie. Overal trekt het apparaat bekijks en positieve reacties. Vooral degenen die er wel van gehoord hadden, maar het apparaat nog niet in levende lijve hebben gezien merkten op hoe mooi het scherm was en wat een prachtig apparaatje. Ik denk dat ik provisie aan Nintendo moet gaan vragen gezien het aantal mensen wat ik hoorde zeggen dat zij er nu ook een willen gaan halen.
Het apparaat is bijzonder veelzijdig. Speelt geweldig en ik heb zelfs geen Pro Controller nodig. Nou ja, nog niet. Dat komt wellicht wel, maar voor nu is het allemaal even duur genoeg geweest. Gezien de verhalen rondom het krassen van het scherm door de console in de Dock te plaatsen (geen last van gehad, maar ik plaats het apparaat dan ook niet als een lompe boer) ben ik wel van plan een screenprotector aan te schaffen. Die van de officiële Carry Case mislukte jammerlijk door een aantal avontuurlijke stofjes die er persé onder moeten blijven zitten, dus we gaan nog een tempered glass versie kopen.
Ook heb ik geen last gehad van uitvallende Joy-Con, maar ik speel dan ook met de Charging Grip. Al heb ik er ook geen last van bij 'los' gamen. Wellicht heb ik dan geluk gehad.
Enige tegenvaller, maar dat was ook geen verrassing, is dan wel het batterijleven. Gelukkig heb ik wel een extra adapter aangeschaft (het is het me niet waard om iedere keer de adapter uit de dock en het stopcontact te moeten vissen of te herplaatsen) en dat heeft me al een aantal keren gered. In Sleep Mode verbruikt het apparaat inderdaad amper stroom en hoe snel en vloeiend het menu werkt is verademend als je dit vergelijkt met de Wii U.
Ook amuseer ik me tussendoor perfect met Fast RMX, deze versie van de game voelt gestroomlijnder aan en heeft minder 'rubber-banding', zodat je prestaties in de game nooit als oneerlijk voelen door een CPU tegenstander die geprogrammeerd is constant in je nek te hijgen. HD Rumble is ook heerlijk in deze game. Je voelt echt wat er gebeurd, met name als je langs een tegenstander schraapt, zo voelt het ook aan. Indrukwekkend gebruik van de functie waardoor ik eigenlijk naar meer snak. Ben dus benieuwd wat andere ontwikkelaars met de functie gaan doen. Game ziet er overigens ook prachtig uit, zowel op TV als in handheld mode.
Als laatste kom ik aan op VOEZ. Dit is voor mij de onverwachte verrassing van de Switch lancering. Ik ben een fan van ritme games, al zal ik nooit zo goed worden als menig Japanse gamer die ongelofelijke reflexen lijken te hebben, dus toen deze game werd aangekondigd voor de Switch was ik er benieuwd naar. Maar de game heeft me gepakt met zijn visuele stijl en pakkende intro muziek. De verschillende tracks bestaan uit Japanse, Koreaanse dance-achtige muziek met her en der wat Dubstep, dus je moet daar wel van houden. Voor een ritme-game is deze muziek perfect en gezien de kleurrijke en strakke presentatie van de game, speel ik deze stiekem tussen de Zelda sessies door. Gezien de game gebruik maakt van het touch-screen van de Switch, is deze dus puur te spelen in handheld mode. Zorg wel voor schone vingers zodat je je geen ongeluk hoeft te poetsen met een brillendoekje naderhand.
Mijn eerste indruk van de Switch is uitermate positief. Ik klop af dat ik weinig problemen heb meegemaakt tot nu toe en geen dode pixels heb, geen Joy-Con problemen en krassen opgelopen, maar ik voel mee met degenen die dat wel hebben meegemaakt. Dit kan de leuke ervaring natuurlijk flink drukken. Hopelijk komt Nintendo wel met een gedegen oplossing hiervoor. Echter is de console in mijn optiek nu al mijn favoriete Nintendo geworden. Ik hou van mijn Switch en het blijft bijzonder te beseffen dat ik op mijn werk in de pauzes gewoon lekker verder kan met Zelda.
Ik kijk uit naar de toekomst, vele mooie aankondigingen en natuurlijk de releases van Mario Kart 8 Deluxe, ARMS en Splatoon 2 (vergeet niet dat deze al te spelen is in het laatste weekend van maart via de Global Testfire demo!).
Dank je wel Nintendo, voor dit geweldige apparaatje. Ga er nu alsjeblieft grote dingen mee doen!
- Alex
